دوباره درگیرشم بدجور

به راستی که در آمپاس شدیدی هستم. فشار وزنه های چند صد کیلویی را روی دوش خودم حس می کنم. صفر تا صد این زندگی را خودم باید بسازم. یک لحظه نباید غفلت کنم. من زندگی سیندرلایی ندارم. خودم باید بلند شوم. اما برای شروع نمی دانم کدام راه را بروم. راهی که خدا برای دیگر آدم ها مشخص کرده یا راهی که با عقل خودم برای شخص من جواب می دهد. نمی خواهم وقتی سنم رفت بالا حسرت این روز را بخورم که چرا این تصمیم را گرفتم. با خدایم صحبت ها را کردم. از او و تنها از او خواستم بهترین راه را به من نشان دهد که من نمی خواهم خلاف رضای او عمل کنم.