بگو ماشالا
چهارشنبه, ۳۰ تیر ۱۴۰۰، ۱۰:۱۲ ق.ظ
باور نمی کنم این همه مدت است که یاس به ایران آمده و الان می شود 22امین روزی که او را ندیدم! اتفاقات جوری پشت سر هم رقم خوردند که ما را یک ماه از دیدن یکدیگر محروم کردند. نبود یاس در ایران همیشه من را غمگین می کند اما از اعماق وجودم ایمان دارم که در نبودش هم حکمتی است. دوری و فاصله بین دو نفر اصلا به معنی فراموش کردن آن ها نیست. به معنی عدم صمیمیت یا نبود رابطه عمیق نیست. رابطه دوستی من با یاس را کیلومتر ها فاصله میان قاره ای از بین نمی برد. ندیدن دو ساله یا سه ساله ارتباطمان را کم نمی کند. با این همه نبودن و ندیدن درخت رابطه دوستی ما چنان ریشه دارد که به جرات می توانم بگویم یاس خواهر دوم من است.
- ۰۰/۰۴/۳۰