واقعا عنوانی برایش ندارم

فردا احتمالا برای شام با گل -برای محکم کاری که مثلا اسمش لو نرود که چقدر موفق عمل کردم :)- بروم رستوران. جای تعجبش برایم این جا بود که این اولین باری است که رسما دارم قرار شام در شب های تابستان می گذارم. اگر هم قبلا با دوستانم شام به رستوران می رفتم بعد از کلاس های دانشگاه بود که ساعت 6 بعدازظهر می رفتیم شام! اما الان نه تنها بعد از کلاس نیست بلکه رسما داریم شب می رویم بیرون و این یعنی من یک قدم بزرگ تر شده ام!

ایشالا دفعه بعدی ناهار در لواسان و فشم بعدش هم سفر به کیش. بعد از این ها حاجی بیاید برویم دنبال زندگیمان. البته حاجی شما هروقت آمدی قدمت سر چشم :)