PMS

نمی دانم از کدام ویژگی های دوران PMS بگویم. از دل درد های تمام نشدنی اش یا تهوع های صبحگاهی. از اشتهای بی حد و مرزش که قادر به خوردن یک میز ناهار برای 6 نفری یا حساسیت به بو های نامطبوع. از سردرد های بی امانش -مگر ژلوفن به دادمان برسد- یا از تغییر حالت های ناگهانی. از جوش های روی صورت یا از بدخلقی های بدون دلیلش. از "هیچ کس در این دنیا مرا دوست ندارد" یا از "امروز چقدر زشت شده ام". اما باید عرض کنم که تمام دردهای فیزیکی را به جان می خرم ولی حاضر نیستم حتی یک لحظه آن حساسیت و تغییر مود هایش را تحمل کنم. کاش این احساسات قابلیت دایورت شدن داشت و می شد روی هر کس که ادعا کرد دوستت دارد دایورت کرد و نوبتی این حس بد را شریک شد.