خواستگاری سنتی؟

مدتیه ذهنم درگیر مساله خواستگاری سنتیه. 

من توی خونواده مذهبی بزرگ شدم که چاره ازدواج فقط همین شکل از آشناییه اما من رو باور کنید که ذره ای در وجود من با این شکل از ازدواج ارتباط برقرار نمی کند. به نظرم این سنت آسیب به دو طرفه مخصوصا دختر. شما فکر کن اول مادرشون یا خواهرشون باید تشریف بیاورند و اگر مورد پسند واقع شد با جملاتی نظیر "بامزه است" "خوشگل است" "سفید است" زنگ بزنند شازده تشریف فرما شود. 

یه قضیه دیگه مربوط به اینه که دائم خانواده دختره که باید منتظر تایید خانواده پسر بمونه. حتی گاهی خودم شنیدم خانواده پسر با جملاتی مثل "رنگ پوست دخترتون تیره بود پسرم خوشش نیومد" کنسل کردند. زیبا نیست؟ با هر کدوم از این جملات فقط خدا میدونه که یه دختر چقد شب توی بالشش گریه کرده.

به نظرم دختر عروسک نیست و خونه دختر هم نمایشگاه نیست که بیایند و پسند کنند و اما این نظر شخصی بنده است که جایگاهش هم مشخصا در وبلاگ شخصی اینجانب می باشد فلذا نو آفنس دوستان.

 

اما از آنجایی که به قول دوستمان منع پشت در است، احتمالا نویسنده خودش برای بار اول داماد را سر سفره عقد ببیند :) 

البته اگر اصلا ازدواج کند.