به دنبال نشانه ها

این هفته مقداری آرام ترم. صبورتر. با توکل بیشتر. این بار سفت ایستادم رو به رویش. به او گفتم من و تو 22 سال است که با همیم. عجیب است اگر از هم بترسیم. تو هستی پس من هم هستم. تو دیگر ناراحتم نمی کنی. اشک را از گوشه چشمانم سرازیر نمی کنی. نمی توانی جلوی موفقیتم را بگیری. تو همان منی!

بعد از این گفت و گوی دو نفره جذاب بین من و تو خدا با من حرف زد. از دهان مردم. من هم آیه ها را می بلعیدم. زیرلب با خود تکرار می کردم تا سنگینی خواب بر چشمانم غلبه کرد و صبح دیدم که برای کلاس خواب مانده ام. این قدر آیه ها را بلعیدم که صبح خواب ماندم.

نتیجه اخلاقی: شام سبک بخورید.